هزاره ها برای تثبیت خود به عنوان صاحب خانه زمان سختی را پشت سر گذاشته اند. نسلی که متشکل از افرادی است که از سال 1981 تا 1996 متولد شده اند، با بدهی های دانشجویی و عدم اطمینان اقتصادی مواجه شده اند. مسن‌ترین گروه با بحران مسکن و رکود بزرگ در اواخر دهه 00 مواجه شد و جوان‌ترین آنها دقیقاً از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدند.
در نتیجه، اکثر آنها مستاجر بوده اند – تا کنون: طبق مطالعه RentCafe، در سال 2022، خانوارهای هزار ساله صاحب خانه با 51.5 درصد اکثریت در میان نسل خواهند شد.
در حالی که هزاره ها هنوز خانه های کمتری نسبت به نسل های قدیمی دارند، طی پنج سال گذشته حدود هفت میلیون نفر به این صفوف پیوسته اند و مجموع آنها را به حدود 18 میلیون رسانده است. این بیش از سه برابر دستاوردهای Gen X (متولد 1965 تا 1980) است که دو میلیون خانه صاحب خانه جدید را اضافه کرد که در مجموع حدود 24 میلیون خانه بود. بچه‌های بیبی بوم (متولد ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۴)، هنوز هم بیشترین خانه‌ها را دارند، حدود ۳۲ میلیون، اما در همین بازه زمانی حدود ۳۵۰ هزار خانه را از دست دادند.
ژنرال Z (متولد 1997 تا 2013) در طول پنج سال، تنها 1.6 میلیون، در مجموع حدود 2 میلیون خانوار صاحب خانه، کمترین سود را در مالکیت خانه داشته است. آنها در حال حاضر تنها نسلی هستند که اکثریت اجاره‌دهنده دارند – اما، البته، برخی از آنها هنوز در سن 9 یا 10 سالگی هستند.
در برخی از متروها، اکثریت قریب به اتفاق هزاره ها صاحب خانه هستند. بیشترین سهم در میدلند، تگزاس یافت شد، جایی که 82 درصد مالک بودند و پس از آن پروو، یوتا، که 76 درصد مالک بودند. سالیناس، کالیفرنیا، با تنها 19 درصد، کمترین سهم را داشت و پس از آن سن خوزه، کالیفرنیا، با 23 درصد قرار داشت. جای تعجب نیست که متروهای گران‌تر خانه‌های چند هزار ساله کمتری دارند.
این مطالعه از داده‌های سرشماری و نظرسنجی IPUMS، بخشی از موسسه تحقیقات اجتماعی و نوآوری داده در دانشگاه مینه‌سوتا استفاده کرد. برای یافتن توزیع دستاوردهای جغرافیایی در مالکیت خانه، 110 منطقه مترو با حداقل 500000 جمعیت مورد مطالعه قرار گرفت و گسست نسلی استفاده شده توسط مرکز تحقیقات پیو تعریف شد.
نمودار این هفته 10 مترو را با بیشترین سهم مالکان خانه های هزار ساله و 10 مترو با کمترین نشان می دهد.
برای به روز رسانی ایمیل هفتگی در مورد اخبار املاک و مستغلات مسکونی، اینجا ثبت نام کنید.
