پیشنهادهای این ماه برای جواهرات پنهان سرویس‌های پخش اشتراکی شما، طیف گسترده‌ای از ژانرها و سبک‌ها را شامل می‌شود، از جمله یک تریلر روان‌شناختی، یک درام زناشویی بداخلاق و یک کمدی جنسی وحشیانه، با چند مستند درجه یک برای حفظ شما. در واقعیت لنگر انداخته است
“خرس سیاه” (2020)
آن را در Amazon Prime Video پخش کنید.
زمانی که اوبری پلازا بیش از یک دهه پیش وارد صحنه شد، شوخ طبعی او، زایمان بی‌صدا و نوبت‌های پشتیبان MVP او در فیلم‌های کمیک و تلویزیون، ظهور دوم جین گاروفالو را پیشنهاد کرد. اما کار دراماتیک هیجان‌انگیز او در چند سال گذشته – در “نیلوفر سفید”، در “امیلی جنایتکار” و در این پرتره سوزان از تک‌نفری روان‌جنس‌گرایانه از نویسنده و کارگردان لارنس مایکل لوین – چیزی نزدیک‌تر به گنا رولندز را نشان می‌دهد. درام روان‌شناختی غیرقابل پیش‌بینی وحشیانه به‌عنوان یک مثلث عشقی آغاز می‌شود، با پلازا به‌عنوان بازیگری که تبدیل به فیلم‌سازی می‌شود در خلوتگاهی دورافتاده با یک زوج متاهل (کریستوفر ابوت و سارا گدون، هر دو عالی). در طول یک شب طولانی، این سه نفر لاس می زنند، اشاره می کنند و متهم می کنند، وفاداری های خود را مرتب می کنند و دوباره دسته بندی می کنند، تا اینکه … خوب، سپس به طور کامل به جای دیگری می رود، و به طرز مهیبی خطوط بین زندگی، هنر و تفسیرهای مربوطه خود را محو می کند.
کارگردان سارا پولی برای آخرین فیلمش «زنان صحبت می‌کنند» برنده جوایز است. در توییتر، او چند لحظه وقت گذاشت و با چشمکی به بدهی یکی از رقبای خود اشاره کرد و درخواست کرد:که استیون اسپیلبرگ بازیگران من را برگرداند از “Take This Waltz.” و میشل ویلیامز و ست روگن همبازی های “The Fabelmans” در بازی دوم پولی شگفت انگیز هستند، در نقش مارگوت و لو، زوجی آرام که ازدواج راحت آنها با رعد و برق ناگهانی مارگو به شک می افتد. با جذب او به یک همسایه جدید (که قابل درک است، زیرا لوک کربی نقش او را بازی می کند). پولی با استادی آنچه را که می‌توانست یک ملودرام گریه‌انگیز یا یک فریاد سرزنش‌کننده باشد، می‌گیرد و آن را به مراقبه‌ای ظریف و کاوشگر درباره معنای واقعی وفاداری تبدیل می‌کند.
“چوب تیز” (2022)
آن را در Hulu پخش کنید.
2022 لنا دانهام مطالعه‌ای در تضاد بود، با دو فیلم بلند شبانه روزی قابل تامل: «کاترین به نام بردی» اصلی آمازون او، که به نظر می‌رسید مفهوم کیست دانهام و کارش را به چالش می‌کشد و کمدی مستقل. -درام “Sharp Stick” که این مفاهیم را وارد قلمروی جدید و تحریک آمیز کرد. تمرکز او سارا جو (کریستین فروت) است، یک پرستار بچه 26 ساله که، نسبتاً نابخردانه، باکرگی خود را با پدر فرسوده (جان برنتال) که او را استخدام می کند، کنار می گذارد. استعداد دانهام در نوشتن زنان خود ویرانگر و مردان بداخلاق دست نخورده باقی مانده است و نوبت خودش به عنوان مادری که در این وسط گیر کرده است به اندازه فیلم پیرامون آن خاردار و پیچیده است.
استقبال متفاوتی که از اقتباس سینمایی اخیر نوآ بامباخ از «صدای سفید» دان دلیلو استقبال کرد، یادآوری دیگری بود که به نظر می رسد چیزی منحصر به فرد در مورد تبدیل آثار متراکم موضوعی و تاریخی نویسنده به سینمای نقره ای زنده وجود دارد. اما در سال 2012، کارگردان دیوید کراننبرگ با «Cosmopolis» با چالش روبرو شد و وقایع نگاری دلیلو از یک روز از زندگی یک میلیاردر جوان را به تصویری از خودتخریبی در دوران اشغال تبدیل کرد، در حالی که رابرت پتینسون یک DeLillo بسیار مؤثر می‌سازد. قهرمان داستان، تمام سطوح سرد و انگیزه های مشکوک.
“هیولا” (2016)
آن را در HBO Max پخش کنید.
تریلر فشرده و فشرده برایان برتینو، یک دختر دوقلوی مستقل (الا بالنتین) و مادر الکلی اش (زوئه کازان) را در یک رانندگی طولانی و سخت در یک شب تنهایی پیدا می کند – و سپس در ماشین خود گیر افتاده اند، در حالی که برای جلوگیری از گرگ در حال منحرف شدن هستند. جاده. اما آن گرگ سعی داشت از دست حیوان دیگری فرار کند و زن ها خیلی زود جای گرگ را به عنوان طعمه خود گرفتند. این به اندازه کافی ساده به نظر می رسد، اما این تمام چیزی نیست که برتینو می خواهد. ساختار فلاش بک پیچیده و مبتکرانه تصویر به طور فزاینده ای روشن می کند که این دو کاملاً می توانند به همان اندازه برای یکدیگر هیولا باشند.
یاغی Pez (2022)
آن را در نتفلیکس پخش کنید.
مستند Amy Bandlien Storkel و Bryan Storkel داستان استیو گلو، یک کلکسیونر، فروشنده و قاچاقچی آب نبات‌های Pez را روایت می‌کند – یا به‌طور دقیق‌تر، Glew خودش داستان را روایت می‌کند، نه تنها داستانش را با شور و نشاط کمیک روایت می‌کند، بلکه در فیلم بازی می‌کند. دراماتیزاسیون پرانرژی مستند از دزدی های مختلف و جنک های بلند او. این رویکرد بی‌احترامی، رویکرد مناسبی برای این داستان کم‌مخاطره است، که ابزارهای مستند جنایی واقعی نتفلیکس را به‌طور فزاینده‌ای در همه جا حاضر می‌کند و آنها را مضحک نشان می‌دهد.
«هیچ ردی باقی نگذار» (2022)
آن را در Hulu پخش کنید.
زمانی که پیشاهنگان پسر در فوریه 2020 اعلام ورشکستگی کردند، این یکی از بسیاری از داستان های ملی بود که در پی همه گیری ویروس کرونا به سرعت به پس زمینه رفت. در نهایت هزاران ادعای سوء استفاده جنسی آشکار شد و در نهایت از 82000 متهم فراتر رفت. مستند ایرنه تیلور تاریخچه این سازمان و الگوی آن را برای محافظت از پدوفیل های متهم در میان آن شرح می دهد (در حالی که پیشاهنگان و پیشاهنگان همجنس گرا را به عنوان خطری برای کودکان طرد می کند). تیلور آناتومی یک توطئه را جمع‌آوری می‌کند و دقیقاً توضیح می‌دهد که چگونه این اسرار برای مدت طولانی ایمن نگه داشته شده‌اند، همه اینها در حالی است که بازماندگان را از سراسر کشور دنبال می‌کند تا داستان‌هایشان را بشنوند. این یک اثر دردسرساز و خشمگین است که با ترکیبی ظریف از خشم درست و حساسیت لازم ترکیب شده است.
«هللویا: لئونارد کوهن، یک سفر، یک آهنگ» (2021)
آن را در نتفلیکس پخش کنید.
لازم به ذکر است که مستند دانیل گلر و داینا گلدفاین یک پرتره بیوگرافی سنتی از لئونارد کوهن خواننده و ترانه سرا نیست، و خدا را شکر، زیرا تعداد زیادی از آنها وجود داشته است. در عوض، سازندگان فیلم تاریخچه طولانی، عجیب و جذاب آهنگ عنوان را بررسی می‌کنند – اکنون به راحتی قابل تشخیص‌ترین آهنگ او است که در رسانه‌های مختلف به کار می‌رود، توسط هر هنرمندی که ارزش خط‌هایش را پوشش می‌دهد، اما در ابتدا آهنگی فراموش‌شده در یک آلبوم کم فروش است. این اودیسه، از نادیده گرفته شده تا نمادین، ذاتاً دراماتیک است، و گلار و گلدفاین آن را با روحیه ای زنده می کنند، در حالی که تصدیق می کنند که اشتیاق خاص کوهن، مفهوم او را چیزی شبیه به جادوی موسیقی کرده است.
