فرارو- هیدروژن دارای پتانسیل بالایی به عنوان سوخت پاک است، زیرا به وفور یافت می شود (عمدتاً در ترکیباتی مانند آب)، هیچ گونه انتشار مضری ایجاد نمی کند و همچنین می تواند برای ذخیره انرژی خورشید، باد، جزر و مد و جزر و مد استفاده شود. با این حال، چالش هایی در تولید آن از مواد دیگر به روشی عملی و مقرون به صرفه وجود دارد. جداسازی هیدروژن از آب نیاز به فناوری پیچیده ای دارد و این فرآیند به آب شیرین خالص نیز بستگی دارد که البته منابع محدودی دارد.
बह रोगल फरारो बह निकल अग रहनामातो، اکنون دانشمندان نمونه اولیه دستگاه جدیدی را ارائه کرده اند که می تواند آب را از هوای مرطوب قبل از تقسیم شدن به هیدروژن و اکسیژن جمع آوری کند. نکته جالب دیگر در مورد این دستگاه این است که می تواند در مناطقی که رطوبت هوا به 4 درصد می رسد کار کند. این قابلیت به این معنی است که این دستگاه در هر نقطه از دنیا قابل استفاده است.
دستگاه ساخته شده توسط محققان نمونه اولیه یک الکترولیز است که با برق حاصل از انرژی های تجدیدپذیر کار می کند و می تواند به راحتی آب را به عناصر خود یعنی هیدروژن و اکسیژن تقسیم کند.
اولین نمونه اولیه این دستگاه که مورد آزمایش قرار گرفت، دارای پنج الکترولیز بود و با منبع انرژی خورشیدی کار می کرد. الکترودها در دو طرف یک واحد جاذب آب قرار می گیرند که مجهز به مواد اسفنج مانند برای جذب آب از هوا است. الکترودها از هوا جدا می شوند، به این معنی که هیدروژن و اکسیژن می توانند به عنوان گازهای خالص پس از ایجاد شکاف جمع آوری شوند. در تست این دستگاه توانست 12 روز متوالی با موفقیت کار کند.
محققان می نویسند: “این به اصطلاح ماژول الکترولیز هوای مستقیم (DAE) می تواند در یک محیط خشک با رطوبت نسبی 4٪ کار کند، بر مشکلات تامین آب غلبه کند و سوخت هیدروژن سبز را به طور پایدار و با کمترین تأثیر بر محیط زیست تولید کند. می دانیم که آب شیرین در اکثر نقاط جهان قیمت بالایی دارد، بنابراین می توانید بدون نظارت بر کاهش ذخایر آب در هر مکانی از این دستگاه استفاده کنید. با این حال، احتمالاً در مناطق خشک یا نیمه خشک که آب زیادی در اطراف وجود ندارد، بسیار مفید خواهد بود.»
در هر صورت اگر این دستگاه بتواند مراحل تست نهایی خود را با موفقیت پشت سر بگذارد می تواند موضوع تولید سوخت را متحول کند. چالش های تولید سوخت و تغییرات آب و هوایی در سال های اخیر بسیار نگران کننده شده است. از یک سو جهان به دلیل انتشار گازهای گلخانه ای در مرحله بسیار خطرناکی قرار دارد و از سوی دیگر بحران کم آبی و کم آبی در سراسر جهان روز به روز ما را متضرر می کند.
ساختار دستگاهی کارآمدی که بتواند بدون ایجاد آلودگی، سوخت را برای انسان فراهم کند و منابع ارزشمند آب را در این راه هدر ندهد، می‌توان به عنوان یک رویکرد انقلابی و نجات بخش توصیف کرد. نتایج این تحقیق در Nature Communications منتشر شده است.
