نویسندگان شراب می توانند خستگی ناپذیر، یا شاید خسته کننده باشند، در توصیه به فضیلت شراب های همیشه مورد علاقه.
قرمزهای لوآر نمونه‌ای از مقوله‌هایی هستند که هر چقدر نویسندگان ارزش، تطبیق پذیری و لذیذ بودن آنها را تبلیغ کنند، محبت چندانی دریافت نمی‌کنند. ریلینگ های آلمانی یکی دیگر از این موارد است.
مردم از ریلینگ های شیرین می ترسند، اما به نظر می رسد که به آنها یادآوری می کند که بیشتر ریلینگ های مصرف شده در آلمان خشک هستند، نه شیرین. (به هر حال، ریلینگ‌های شیرین، چه کم عسل و چه عسلی دلپذیر، در تعادل و طراوت خود هیجان‌انگیز هستند.)
ریزلینگ یکی از شفاف ترین انگورها است که یکی از بهترین ها در بیان ویژگی متمایز تاکستان هایی است که انگور در آن کشت می شود. به نظر می رسد که این نیز استدلال قانع کننده ای به نفع آن نیست.
من مطمئن نیستم که مردم در برابر ریزلینگ ها چه چیزی دارند. ممکن است به سادگی، ریلینگ‌ها به یک طاقچه تبدیل شوند، با پیروانی کوچک اما پرشور. اگر چنین است، همینطور باشد. من هیچ سرمایه گذاری شخصی برای محبوب کردن ریسلینگ ندارم. اما شراب های عالی با قیمت های نسبتاً متوسط همیشه ارزش دانستن دارند.
در هر صورت، این یکی از اصول مدرسه شراب است که هر از گاهی ناپسندهایمان را دوباره بررسی کنیم. بنابراین، اگر متقاعد شده اید که به ریلینگ اهمیتی نمی دهید، اکنون زمان آن است که دوباره آن را امتحان کنید.
در این ماه می‌خواهیم ریلینگ‌های خشک آلمانی را از خارج از موزل، شاید شناخته‌شده‌ترین منطقه شراب‌سازی آلمان، بررسی کنیم. سه بطری که من پیشنهاد می کنم عبارتند از:
نام تجاری Pfalz Riesling Trocken 2021، 12 درصد (Vom Boden، بروکلین، نیویورک) 1 لیتر، 18 دلار
درایسیگاکر Rheinhessen Riesling Trocken 2021، 12 درصد (شاتزی، میلان، نیویورک) 22 دلار
گئورگ برویر Rheingau Estate Lorch 2020، 12 درصد، (Skurnik Wines، نیویورک) 35 دلار
مانند بسیاری از ریلینگ های خوب آلمانی، اینها هم املاک کوچکی هستند، بنابراین در همه جا یافت نمی شوند. اما آنقدر ریزلینگ آلمانی خوب در دسترس است که اگر نمی توانید آن ها را پیدا کنید، جایگزین های خوبی باید در دسترس باشند.
چگونه می توان فهمید که یک ریلینگ آلمانی خشک است؟ روی برچسب برخی از آنها کلمه “trocken” به معنای خشک است. اما نه همه. شراب‌های باکیفیت بالا ممکن است عبارت «grosses gewächs» را داشته باشند، که نشان‌دهنده یک ریزلینگ خشک از معادل یک تاکستان بزرگ cru است.
برخی از بطری ها، مانند بروئر لورچ، هیچ نشانه خاصی ندارند. بعدش چی شد؟ یکی از راه ها بررسی سطح الکل شراب است. به طور کلی با ریلینگ های آلمانی، اگر حداقل 12 درصد باشد، به این معنی است که مقدار کافی از شکر انگور به الکل تخمیر شده است که طعم شراب خشک می شود.
این شراب ها را با صدف یا ماهی، به ویژه ماهی های گوشت سفید و آب شیرین امتحان کنید. آنها همچنین باید با غذاهای دریایی دودی، گوشت خوک و پنیر و سالاد به خوبی ست شوند. می‌توانید این غذاها را با غذاهای ویتنامی یا تایلندی بنوشید، اگرچه یک ریلینگ نسبتاً شیرین ممکن است بهتر باشد.
مثل همیشه خنک سرو کنید اما نه سرد.
