پوست یا پوست میوه و سبزیجات؛ کدامیک بهتر است؟

فرارو- میوه ها و سبزیجات منابع غنی از ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر و بسیاری از فیتوکمیکال ها (مواد شیمیایی گیاهی) مانند آنتی اکسیدان ها (موادی که از سلول های شما در برابر آسیب محافظت می کنند) هستند. عدم مصرف کافی غذاهای غنی از این مواد مغذی با افزایش خطر ابتلا به بیماری های مزمن از جمله بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 مرتبط است. در سال 2017، سازمان بهداشت جهانی گزارش داد که حدود 3.9 میلیون مرگ در سال در سراسر جهان به دلیل مصرف ناکافی میوه ها و سبزیجات رخ می دهد.

به رابول فرارو به نقل از کوروسیشن، همانطور که سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند، خوردن 400 گرم میوه و سبزیجات در روز برای بسیاری از افراد دشوار است. بنابراین، آیا مصرف میوه ها و سبزیجات پوستی می تواند با افزودن مواد مغذی مهم به رژیم غذایی افراد به رفع این مشکل کمک کند؟

مطمئنا کمک خواهد کرد. به عنوان مثال، مقادیر مهمی از ویتامین ها مانند ویتامین 3، ریبوفلاوین و مواد معدنی در پوست ریشه سبزیجات یافت می شود: چغندر، هویج وحشی، سیب زمینی شیرین، تربچه، زنجبیل و سیب زمینی شیرین.

وزارت کشاورزی ایالات متحده نشان می دهد که یک سیب با پوست حاوی 15٪ ویتامین C بیشتر، 267٪ ویتامین K بیشتر، 20٪ کلسیم بیشتر، 85٪ فیبر بیشتر از یک سیب با پوست است. همچنین بسیاری از پوست ها سرشار از فیتوکمیکال های فعال بیولوژیکی مانند فلاونوئیدها و پلی فنول ها هستند که خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی دارند.

یکی دیگر از دلایل لزوم اجتناب از دور ریختن پوست تاثیر آن بر محیط است. بر اساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، غذای مصرف نشده از جمله میوه تفاله 8 تا 10 درصد گازهای گلخانه ای جهان را تولید می کند (پوسیدگی مواد غذایی در محل های دفن زباله باعث آزاد شدن متان، قوی ترین گاز گلخانه ای می شود). نیوزلند به تنهایی گزارش داد که سالانه 13658 تن سبزیجات پوست کنده و 986 تن میوه های پوست کنده در کیشور که تنها 5.1 میلیون نفر جمعیت دارد هدر می رود.

با توجه به مواد مغذی پوست و نقش آن در ضایعات مواد غذایی، چرا مردم اصلاً برای پوست گرفتن میوه ها و سبزیجات زحمت می کشند؟ برخی از قسمت‌های بیرونی میوه‌ها غیرقابل خوردن، بی‌مزه، به سختی قابل تشخیص هستند یا باعث آسیب می‌شوند، مانند موز، پرتقال، خربزه، آناناس، سیب، آووکادو، پیاز و سیر. همچنین، لایه برداری ممکن است بخشی ضروری از رژیم غذایی باشد. برای مثال می توان به تهیه پوره سیب زمینی نیز اشاره کرد. با این حال، بسیاری از پوست ها مانند سیب زمینی، چغندر، هویج، کیوی و خیار خوراکی هستند، اما مردم همچنان به پوست کندن علاقه دارند.

آفت کش های باقی مانده

برخی افراد میوه ها و سبزیجات را به دلیل وجود آفت کش روی سطح آنها پوست می کنند. بقایای آفت کش ها معمولاً روی سطح یا درست زیر آن باقی می مانند، اگرچه این سطح بسته به گونه های گیاهی متفاوت است. با این حال، بسیاری از مقادیر باقی مانده را می توان با شستشو حذف کرد. در واقع، سازمان غذا و داروی ایالات متحده توصیه می کند که مردم محصولات را زیر آب سرد بشویند و از پارچه نرم برای حذف آفت کش ها، آلاینده ها و مواد شیمیایی استفاده کنند.

روش‌های پخت مانند جوشاندن و بخارپز کردن نیز می‌توانند باقیمانده آفت‌کش‌ها را کاهش دهند. با این حال، تمام باقی مانده های آفت کش را نمی توان با شستن و پختن پاک کرد. افرادی که در معرض آفت کش ها هستند در صورت تمایل می توانند به لایه برداری ادامه دهند. فهرستی از محتویات آفت‌کش‌ها برای میوه‌ها و سبزیجات در برخی از کشورها موجود است که می‌تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام میوه‌ها و سبزیجات را پوست بگیرید و کدام پوست را می‌توان مصرف کرد. با کمی تحقیق و خلاقیت می توانید به کاهش ضایعات و افزایش مصرف میوه و سبزیجات کمک کنید. مطمئناً ارزش بررسی را دارد و در آن صورت به یکی از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد کمک خواهید کرد: کاهش ضایعات مواد غذایی به نصف ضایعات قبلی تا سال 2030.