La Maison Simons که معمولاً به عنوان Simons شناخته می شود، یک خرده فروش برجسته مد کانادا است. در اواخر اکتبر یک فیلم سه دقیقه‌ای را منتشر کرد: ادای احترامی بد خلق، آبکی و عرفانی. موضوع آن خودکشی بود جنیفر هچ، زن 37 ساله ای از بریتیش کلمبیا، که برای چیزی که قانون کانادا آن را کمک پزشکی در هنگام مرگ می نامد، تایید شد، در میان رنج و عذاب مرتبط با سندرم اهلرز دانلوس، گروهی از اختلالات که بر بافت های همبند بدن تأثیر می گذارد.
در مصاحبه ای به نقل از نشنال پست کانادا، تاجر اصلی سیمونز اظهار داشت که این فیلم “بدیهی است که یک کمپین تجاری نیست.” در عوض، نشانه‌ای از میل عمومی بود که «جامعه‌هایی را بسازیم که می‌خواهیم فردا در آن زندگی کنیم و به فرزندانمان بسپاریم».
برای آن جوامع و کودکان، پیام ویدیو واضح است: آنها باید به مقدس بودن اتانازی ایمان داشته باشند.
در سال‌های اخیر، کانادا برخی از سهل‌انگیزترین قوانین اتانازی در جهان را وضع کرده است، که به بزرگسالان اجازه می‌دهد به دنبال خودکشی با کمک پزشک یا اتانازی مستقیم برای اشکال مختلف رنج‌های جدی و نه فقط بیماری‌های لاعلاج باشند. در سال 2021، بیش از 10000 نفر به این ترتیب به زندگی خود پایان دادند که فقط بیش از 3 درصد از کل مرگ و میرها در کانادا بود. گسترش بیشتر، اجازه اتانازی را برای شرایط سلامت روانی، در مارس 2023 اجرایی خواهد کرد. اجازه اتانازی برای خردسالان “بالغ” نیز در نظر گرفته شده است.
در عصر پوپولیسم، بحث پر جنب و جوشی در مورد اینکه چه زمانی یک دموکراسی لیبرال نیست وجود دارد. اما پیشرفت اتانازی سؤال دیگری را مطرح می‌کند: اگر جامعه‌ای لیبرال باقی بماند اما متمدن نباشد چه؟
قواعد تمدن لزوماً شامل مناطق خاکستری است. این وحشیانه نیست که قانون انتخاب های سخت در مراقبت های پایان زندگی را تایید کند، در مورد اینکه چه زمانی باید حمایت های زندگی را لغو کرد یا با چه شدتی درد دلخراش را مدیریت کرد.
با این حال، وحشیانه است که یک سیستم بوروکراتیک ایجاد کنیم که مرگ را به عنوان یک درمان قابل اعتماد برای رنج ارائه می دهد و حرفه شفا را برای ارائه این “درمان” به خدمت می گیرد. و در حالی که ممکن است شرارت های بدتری در راه باشد، این یک بحث لغزنده نیست: وقتی 10000 نفر هر سال از سیستم اتانازی شما استفاده می کنند، شما قبلاً وارد دیستوپیا شده اید.
در واقع، طبق گزارش طولانی ماریا چنگ از آسوشیتدپرس، سیستم کانادایی دقیقاً ویژگی‌های خورنده‌ای را نشان می‌دهد که منتقدان کمک به خودکشی پیش‌بینی می‌کردند، از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی که گفته می‌شود اتانازی را به بیماران خود پیشنهاد می‌کنند تا بیمارانی که به دلایل مرتبط به دنبال آرامش هستند. استرس مالی
در این شماره‌ها می‌توانید روش‌های تاریکی را که اتانازی با دیگر مشکلات مدرن متأخر تعامل می‌کند – انزوای تحمیل شده توسط فروپاشی خانواده، گسترش بیماری‌های مزمن و افسردگی، فشار بر پیری، جوامع کم‌زاد برای کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را مشاهده کنید.
اما شر فقط در این تعاملات نیست. آنجا در پایه است. این ایده که حقوق بشر شامل حق خودتخریبی است، این مفهوم که مردمی که در وضعیت رنج وحشتناک و آسیب پذیر قرار دارند، واقعاً «آزاد» هستند تا انتخابی انجام دهند که به همه انتخاب ها پایان می دهد، این ایده که یک حرفه شفابخش باید مرگ را در خود گنجانده باشد. مجموعه ای از درمان ها – اینها ذاتاً ایده های مخرب هستند. اگر کنترل نشوند، یک دنیای جدید بی‌رحمانه و شجاع خواهند ساخت، یک فصل آخر غیرانسانی برای داستان لیبرال.
برای هرکسی که در سمت راست مخالف دونالد ترامپ و بدی‌های اطرافش است (اخیراً در میز شام مارآلاگو)، در شش سال گذشته پرسش‌های سختی در مورد اینکه چه زمانی منطقی است با محافظه‌کاری همذات پنداری کنیم و به آن اهمیت بدهیم. جهت و بقا
یک پاسخ نشان می دهد که از کدام آینده دیستوپیایی بیشتر می ترسید. در میان آن NeverTrumpers که به طور کامل راست را ترک کرده‌اند، ترس شدید از آینده‌ای استبدادی یا فاشیستی است، یک تهدید جناح راست برای دموکراسی که مستلزم هر مقاومت ممکن است.
اما در تجربه کانادایی می‌توانید ببینید که آمریکا با شکسته شدن قدرت راست‌گرای واقعی و محافظه‌کاری رام‌شده که حداقل مقاومت را در برابر لیبرالیسم اجتماعی ارائه می‌کند، چه شکلی است. و خطر دیستوپیایی در آنجا نه تنها فوری‌تر از هر سناریوی راست اقتدارگرایانه‌ای به نظر می‌رسد، بلکه مقاومت در برابر آن نیز سخت‌تر است – زیرا ویژگی‌های آن با بسیاری از روندهای دیگر همخوانی دارد، مسیر آن توسط بسیاری از نهادهای قدرتمند هموار شده است.
بله، لیبرال‌های کانادایی و آمریکایی وجود دارند که می‌توانند ببینند اتانازی چه مشکلی دارد. بله، صریح‌ترین تشویق‌ها برای ساکت شدن هنوز هم می‌تواند برانگیزنده واکنش‌های منفی باشد: واکنش‌های توییتر به ویدیوی Simons تند بوده است و از وب‌سایت این شرکت ناپدید شده است.
اما بدون محافظه کاری قوی، تعادل فرهنگی بیش از حد در برابر این تردیدها متمایل می شود. و هر چه مسیحی‌زدایی بیشتر پیش برود، انگیزه برای رفتن به جایی که ویدیوی سیمونز قبلاً رفته بود قوی‌تر می‌شود – برای منطقی کردن نظم جدید با اطمینان ضمنی که این همان چیزی است که برخی از قدرت‌های برتر می‌خواهند.
اغلب به عنوان دفاع از اتانازی تلقی می شود که شدیدترین اعتراض ها از دین کتاب مقدس است. اما بحث‌های معنوی هرگز واقعاً ناپدید نمی‌شوند، و نظم لیبرال در یک گرگ و میش دیستوپیایی همچنان توسط نوعی ایمان مذهبی تزریق می‌شود.
بنابراین من یک محافظه‌کار باقی می‌مانم، متأسفانه اما مصمم، زیرا به نظر می‌رسد که تنها محافظه‌کاری مانعی سرسخت در برابر این دیستوپیا می‌کند – و ترجیح می‌دهم ماهیت کامل ایمان آن را کشف نکنم.
