زن میانسال متهم به قتل پسر شوهرش و رها کردن جسد او در خیابان در دادگاه کیفری یک تهران تکذیب شد.
به گزارش ایران، رسیدگی به این پرونده از ساعت 3 بامداد یکشنبه پنجم سال گذشته آغاز شد. یکی از نظافتچیان شهرداری به پلیس گفت: در حین نظافت خیابان متوجه شدم گونی پیرمردی نزدیک سطل زباله افتاده بود، سعی کردم آن را داخل سطل زباله بریزم اما آنقدر سنگین بود که نتوانستم. گونی را باز کردم، جسد را پیدا کردم.» با مرد جوانی روبرو شدم.
با کشف جسد، در مسیر حرکت به محل در منطقه، با مأموران مشورت شد، اگرچه هیچ مدرکی دال بر فاش شدن هویت متوفی وجود نداشت، جسد همراه جسد نبود. جسد پس از ردیابی خون محل به خانه سه طبقه در ساختمان 100 متری پیدا شد. صاحب پیرمرد گفت: این پسرم کروش است که 11 روز پیش ناپدید شد.
پدر کروش به ماموران گفت: چند سال پیش پس از فوت همسرم با زنی به نام نرگس ازدواج کردم و هر سه روز یکبار در این خانه با هم زندگی می کردیم تا اینکه 11 روز پیش پسرم کروش که دانشجوی حقوق بود. ناپدید شد و من نیز با دفتر تماس گرفتم و از او کمک خواستم.
اما تحقیقات ماموران نشان داد که مادر کروش زنده است و پدر مقتول پس از طلاق با زن دیگری ازدواج کرده و پس از فوت همسر دومش نیز برای سومین بار با نرگس ازدواج کرده است.
پس از آن از نرگس تحقیق شد اما ناهماهنگی او باعث شد بازپرس به او و همسرش در این پرونده مشکوک شود و برای هر دوی آنها قرار بازداشت صادر کند. سرانجام پس از 10 روز نرگس به کشتن کوروش اعتراف کرد و گفت: از زمانی که با پدر کوروش ازدواج کردم رابطه ام خوب نبود و کوروش همیشه می خواست از او طلاق بگیرم اما به خاطر پدرش همیشه از او می گذشتم. چند روز پیش رفتم حموم و بعد متوجه شدم که کروش از من فیلم گرفته است از این موضوع خیلی ناراحت شدم شب برای رسیدگی به طبقه ای که کروش در اتاق زیر شیروانی بود رفتم. تصادف، اما متوجه شدم که در حین تماشای همان فیلم آنقدر زیاد است، آنقدر عصبانی بودم که با میله فلزی به سرش زدم و سپس با چاقو او را کشتم.
وی افزود: پس از آن جسد را به دستشویی بردم. وقتی شوهرم به خانه آمد و پسرش را ردیابی کرد، گفتم نمی دانم کجا رفته است، بعد از یکی دو روز شوهرم از او مراقبت کرد و به پلیس خبر داد. بعد از 5 روز که شوهرم در خانه نبود جسد را از دستشویی بیرون آوردم و به حیاط بردم و داخل گونی گذاشتم و با کمک جعبه مقوایی جسد را نزدیک سطل زباله انداختم. و به خانه برگشت.
پس از تکمیل تحقیقات و اعترافات صریح، پرونده متهم به شعبه دوم بازپرسی دادگاه کیفری یک تهران ارسال شد. اما قبل از جلسه دادگاه پدر کروش به خاطر انتقام همسرش از دنیا رفت.
در ابتدای جلسه رسیدگی به این پرونده، نماینده دادستان پس از قرائت کیفرخواست، درخواست متهم را به شدت مجازات کرد.
پس از آن مادر مقتول به محل رفت و گفت: روزی که پسرم ناپدید شد چند بار با نرگس تماس گرفتم و پرسیدم پسرم کجاست اما او جواب درستی نداد. تا زمانی که از پلیس متوجه کشته شدن پسرم شدم به پلیس گفتند من زنده نیستم اما اکنون به هیچ عنوان پسرم را نمی کشم و خواهان قصاص هستم.
سپس وکیل شاکی به محل رفت و گفت: به پدر مقتول هم مشکوک هستیم. در طول یک سال اموال زیادی از جمله خانه چند طبقه و ماشین به دست آورد و معلوم نیست چگونه آن را خریده است. او پس از کشتن پسرش به همسرش نیز رضایت داد و از انتقام او در امان ماند.
سپس نرگس به محل متهم به قتل عمدی رفت و گفت: من کروش را نمی شناختم. آن روز وقتی از سر کار برگشتم، در حیاط یک اسلحه دیدم که چند قطره خون به پهلویش بود. از مادرشوهرم پرسیدم داخل اسلحه چیست و او هم نمی دانست. وقتی به داخل نگاه کردم و لباس های جسد را دیدم متوجه شدم جسد متعلق به کروش است و من هم آن را در خیابان رها کردم.
سپس قاضی از وی پرسید که آیا در اعترافات اولیه اتهام قتل را پذیرفته است که متهم در پاسخ گفت: من تحت فشار چنین اظهاراتی را مطرح کردم و اتهام قتل را قبول ندارم.
در پایان جلسه قضات برای صدور حکم وارد اتاق شدند.
