هیچ کس بهتر از ناتالی دیاز، مدیر مرکز تخیل در مرزها در دانشگاه ایالتی آریزونا، برای تأثیرگذاری بر این ادبیات موقعیتی ندارد. دیاز که برنده جایزه پولیتزر برای شعر است و خود را “فعال زبان” توصیف می کند، درخشان و قدرتمند است و شما باید هر دو را بخوانید. “وقتی برادرم آزتک بود” سوگند “شعر عشق پسااستعماری.“
سرانجام جادوگر، کوراندرو، رئیس جمهور: خوان فیلیپه هررا. شاعر سابق آمریکایی و پسر کارگران کشاورز مهاجر. پسر خانه من از باریو لوگان در سن دیگو. برگزیده اشعار او در “نیمی از جهان در نور“ یک تور معمایی جادویی، نه تنها در امتداد مرز بلکه در سراسر جهان است. هررا نوعی داروی روانگردان است و شما را به دیدن رؤیا وا می دارد. صدای او تقطیر تمام سفرهای ماست.
چه رمان هایی مرا منتقل خواهند کرد؟
نویسندگان Borderlands بسیارند. یکی از بهترین و معتبرترین آنها دنیس چاوز است. محیط او غالباً نادیده گرفته شده در جنوب نیومکزیکو و دنیای غرب تگزاس خانواده های فرونترا و داستان های بلندی است که در آنجا شکوفا می شوند. او ملکه نسلی است که در دهه 1980 و پس از آن به وجود آمد – صدایی فمینیستی قوی و عاری از هشیاری و سرشار از لذت. هر رمان “عاشق پدرو اینفانته“ مجموعه چاوز شما را شروع می کند و شما نمی خواهید متوقف شوید. یکی دیگر از پیشگامان، شاعر و رمان نویس آنا کاستیو و کلاسیک مرزی او است “خیلی دور از خدا“ هر دوی این نویسندهها داستانهای زنان طرف آمریکایی را با رنگهای زنده، با لحنهای مختلف و به هر دو زبان روایت میکنند.
من همچنین هر چیزی را که توسط Benjamin Alire Sáenz ساخته شده است را به شدت توصیه می کنم. رمانهای «ارسطو و دانته» او برای بزرگسالان بسیار محبوب هستند، اما من شعر او را با حسادت درمانده میبینم. با مجموعه داستان او شروع کنید “همه چیز در باشگاه کنتاکی شروع می شود و به پایان می رسد” که برنده جایزه PEN/Faukner برای داستان و مجموعه شعر او شد “مرثیه در آبی.”
وقتی در اطراف قدم می زنم چه کتاب صوتی می تواند برای شرکت خوب باشد؟
قدیمی ترین و ارجمندترین سنت ادبی در امتداد خط مرزی شفاهی است. کتاب خواندن را شروع نکردم: پای پیرزنانی نشستم که داستانهای ارواح و تاریخچههای خانوادگی خیالی را تعریف میکردند (و شایعات سوء هاضمهای درباره سایر اقوام را بازگو میکردند). آنها اولین اساتید من بودند.
به نظر من به جای کتاب های صوتی، باید به موسیقی مرز گوش دهید، زیرا جذب آن راحت تر می شود و می توانید با آن برقصید. هر آهنگی یک رمان است یا یک کتاب شعر، زیرا سرزمین های مرزی حرف نمی زنند: آواز می خوانند. موسیقی فراتر می رود و مانند کبوترهای وحشی از دیوارهای مرزی می پرد. لیلا داونز و نورتک کالکتیو دو تا از بهترین هنرمندان پرتره موزیکال دنیا هستند. «مرز» داونز یک آلبوم زیبا و پر جنب و جوش است که پرتره های پاک نشدنی را با عمق و شوخ طبعی ترسیم می کند. و هر آلبوم “Shake Away” یک سواری وحشیانه در میان صداها و داستان هایی است که هرگز در اتوبوس تور یا تعطیلات ساحلی نخواهیم دید. (تراک پیشنهادی: “حداقل دستمزد.”) برای دوستداران رقص و طرفداران الکترونیک، گروه دوتایی Nortec Collective ترکیبی از موسیقی تکنو ایجاد کرده است که سازها و تم های سنتی را جذب کرده و به یک موسیقی رقص غلتکی از شادی و، بله، سخاوت تبدیل می کند. گروههای کمی وجود دارند که جنبشهای فرهنگی و ادبی عظیمی را ایجاد کنند، اما Nortec دروازههایی را برای خلاقیت در ادبیات، تئاتر، رقص و هنرهای تجسمی در سراسر منطقه و سراسر جهان گشوده است که دائماً به ثمر نشستهاند.
من همچنین باید Los Lobos از لس آنجلس، Calexico از Tucson، Ariz.، و دو گروه موسیقی وحشیانه از مونتری، مکزیک را توصیه کنم: El Gran Silencio و Jumbo.