برندون تاد گلف باز از خاطرات دورهای تمرینی که در باشگاه گلف ملی آگوستا با خوزه ماریا اولازابال بازی کرد، که در سال های 1994 و 1999 در مسابقات مسترز قهرمان شد، راحت می شود.
تاد گفت که اولازابال به او گفته بود که زمانی که اولازابال مسلط بود، دوره کوتاه‌تر بود، و تفاوت بین طولانی‌ترین ضربه‌زنان و بقیه زیاد نبود.
تاد که در سه تورنمنت مسترز بازی کرده است، می‌گوید: «او می‌گفت همه به همان فاصله توپ را می‌زنند، و در آن زمان کمتر بود». “این در مورد دقت بود. این یک زمین گلف دوم بود. امروز هم همینطور است.”
اما یک تفاوت بزرگ وجود دارد: این مسیر حدود 600 یارد بیشتر از 30 سال پیش است و اکنون 7545 یارد است. و بازیکنان بزرگ امروز توپ را کاملاً بمباران می کنند، که انجمن گلف ایالات متحده را در نظر دارد تا فاصله توپ های گلف را تغییر دهد. تاد که رتبه 203 را در مسافت رانندگی در تور PGA در این فصل دارد، یکی از آنها نیست.
تاد گفت: «در سخت‌ترین سوراخ‌ها – 1، 5، 17، 18 – ضربه‌های بزرگ به راننده و 8-آهن ضربه می‌زنند. “من به راننده و یک اتوی 5 یا 6 ضربه زدم. این به اندازه کافی روی سبزه ها کم نمی شود.”
استاد در تصورات ما به عنوان تنها مکان اصلی زندگی می کند که هرگز تغییر نمی کند. این یک مراسم سالانه در بهار است که شکوفه‌های آزالیا و ساندویچ‌های پنیر پیمنتو در دست مشتریان را ببینند، و هر کسی که به اندازه کافی خوش شانس باشد که به بازی دعوت شود – یا حتی یک نشان برای تماشا به دست آورد – با احترام به وقت خود در اطراف آگوستا نشنال می‌پردازد.
این دوره ای است که دکتر. آلیستر مکنزی، از بهترین معماران عصر طلایی، و بابی جونز، قهرمان بزرگ آماتور، برای میزبانی یک تورنمنت دعوتی که بهترین گلف بازان را گرد هم می آورد، ایجاد کردند.
همه اینها درست است، اما مسیر خود مانند یک موجود زنده است که به طور منظم در حال رشد، تغییر و تغییر است. امروز کمی شبیه به زمانی است که اولین تورنمنت در سال 1934 برگزار شد.
کمتر از 10 معمار تغییراتی در دوره ایجاد کرده اند و حتی بازیکنان و طراحان بیشتری در مورد اصلاحات مشورت کرده اند. اینها شامل پری ماکسول می‌شود که تغییرات اولیه قابل توجهی نسبت به آنها دارد. جک نیکلاوس، قهرمان شش بار؛ و تام فازیو، معمار فعلی.
امسال، همه نگاه‌ها به سوراخ سیزدهم 35 یاردی است که در طول سال‌ها در روز یکشنبه جرأت‌های جسورانه‌ای داشته است، مانند فیل میکلسون که تیری را از میان درختان کاج رد می‌کند و به سمت سبزه می‌رود، در حالی که برای برنده شدن به میدان می‌رود. سومین استادی او در سال 2010، و همچنین شکست های مفتضحانه فراوانی که توپ ها به نهر رائه در مقابل محوطه سبز افتادند.
سوراخ par-5 ممکن است امسال برای چنین هیجانی بسیار طولانی باشد، حداقل برای اکثر زمین‌ها، که توپ را به اندازه روری مک‌ایلروی دور و دقیق نمی‌برد.
متیو مک‌کلین، که دعوت‌نامه‌ای برای بازی در مسابقات مسترز دریافت کرد، گفت: «طول بسیار چیز بزرگی است.» “طولانی است. دست کم گرفته شده ترین چیز در مورد آگوستا این است که از روی سه راهی سخت است.”
مک‌کلین، بازیکنی ماهر از ایرلند شمالی، گفت که به طور متوسط درایوهای خود را حدود 290 تا 300 یارد می‌زند. و این کافی نیست او گفت: «افسانه‌ای وجود دارد که می‌گوید فقط می‌توان راننده را در اطراف مسیر چکش زد. “این درست نیست. زمین گلف به همان اندازه که من در هر جایی بازی کرده‌ام سخت است.»
سوراخ سیزدهم به 545 یارد افزایش یافته است. (در اولین بازی مسابقات 480 یارد بود.) این برای بهترین بازیکنان جهان چندان طولانی به نظر نمی رسد، اما این زاویه سوراخ است که مشکل دارد. به سمت چپ خم می شود و خطری برای بازیکنی وجود دارد که خیلی دور به آن سمت ضربه می زند، اما در سمت راست نیز مشکل وجود دارد.
این زاویه و فاصله اضافه شده در سال جاری ممکن است باعث شود بازیکنان به دنبال چیزی کمتر از شوت قهرمانانه ای باشند که میکلسون در سال 2010 انجام داد، در عوض ترجیح می دهند به چیزی کوتاه از نهر معروف ضربه بزنند و سپس آن را به زمین بزنند.
این یک گلف استراتژیک است، و اینکه چگونه زک جانسون در مسیر پیروزی او در استادیوم در سال 2007، رقبای 5 آگوستا را بازی کرد. استراتژی او این بود که به هر رده 5 در مسیر ضربه بزند. برای پیروزی دو ضربه ای مقابل تایگر وودز به اندازه کافی خوب بود، اما هیجان انگیزترین تورنمنت در حافظه نبود.
خوزه کامپرا، یک کادر کهنه کار که در مسترز برای آنجل کابررا، قهرمان گذشته، و دو بار برای امیلیانو گریلو کار کرده است، گفت: “فکر نمی کنم برای مسابقات بهتر باشد.”
او گفت: “ما فقط 5 درصد از بازیکنان را می‌بینیم که در 13 به میدان سبز می‌روند. بقیه دراز خواهند کشید. شلیک بعدی آنها
ممکن است این بازی هوشمندانه باشد، اما این احساس نیز وجود دارد که می تواند هیجان را کاهش دهد. به هر حال یکشنبه‌ها در Masters به غرش‌هایی که در طول مسیر، با هر بار شارژ یا شکست، موج می‌زند، معروف هستند.
کامپرا گفت: “پاداش ریسک کمتری وجود خواهد داشت.” “قبلاً، ما شاهد بودیم که تعداد زیادی از بچه ها در 13 آن را به آب می زدند. این هیجان روز یکشنبه بود. شما قبلاً افراد زیادی آن را روی درختان در 13 می بردند و دو به دو می رفتند. اما دیگر زیاد نیست زیرا آنها نمی توانند مسافت را طی کنند.
برنهارد لنگر، قهرمان دو دوره مسترز، آن را سوراخ مورد علاقه خود نامید.
او گفت: “یکی از خوش شانس ترین شوت های گلف من در دوران حرفه ای ام در 13 بود.” شنبه سال 1985 بود، و من سعی می‌کردم شوت سه‌راهی‌ام را به گوشه‌ای برسانم. یک جورهایی مستقیم پیش رفت و در لبه سمت راست فرودگاه ختم شد. دروغ خوبی نداشتم اما من 6 عقب بودم. از کادرم پرسیدم “نظرت چیه؟” گفت 3-چوب ولی اون دروغ رو ببین. گفتم می‌دانم بالا بردن یک 3-وود و بر فراز نهر رائه آسان نیست.»
اما لنگر آن را امتحان کرد. در ابتدا امیدوار کننده به نظر نمی رسید. “من آن را کمی نازک زدم. هرگز بیش از چهار فوت از زمین بلند نشد. گفتم به هیچ وجه تموم نمیشه در آن زمان، یک تپه کوچک وجود داشت. از روی نهر روی سبزه پرید. من حدود 60 فوتی برای عقاب ساختم. من سوراخ بعدی و 15 را پرنده کردم. من فقط 2 عقب بودم که به یکشنبه رفتم.
این اولین پیروزی لانگر در مسترز خواهد بود. اما یک چیز را نیز به یاد می آورد: او هرگز بر این دوره غلبه نمی کرد.
او گفت: «زمانی که من با ببر جفت می‌شدم، مردم می‌گفتند ببر ترسناک است، اما من هرگز این احساس را نداشتم. «او داشت بازی خودش را می کرد. داشتم بازی خودم را می کردم. او مرا با تعداد زیادی بیرون کرد. من می دانم که نمی توانم 325 یارد به آن ضربه بزنم.
بسیاری از بازیکنان کوتاه‌قد این هفته می‌دانند که بازی خودشان کلید اصلی بازی است.
تاد که به مسابقات امسال راه پیدا نکرد، گفت: «بازی ما بازی ما است و نقاط قوت ما نقاط قوت ما هستند.
در سال 2021، زمانی که او موفق به کسب امتیاز شد و با تساوی 46 به پایان رسید، گفت که به نقاط قوت خود پایبند بوده است.
تاد گفت: “من بیشتر فیروی ها را زدم.” من باشگاه های بلندم را در مرکز سبزها قرار دادم. من پار 5 را به خوبی با گوه هایم بازی کردم و چند مرغ درست کردم.”
او افزود: “وقتی ما خوش شانس هستیم که در دوره ای مانند آگوستا بازی کنیم، تمرین و تجربه آن.” “در مستر، 20 تا 25 نفر هستند که در 8 تا 10 رشته اصلی بازی کرده اند و آنها برتری با تجربه ای نسبت به شما دارند. به همین دلیل است که شما همان دسته از بازیکنان را می بینید که عملکرد خوبی دارند.”
