گلوله باران‌های مکرر داخل مجتمع نیروگاه هسته‌ای زاپوریژژیا در هفت روز گذشته نگرانی‌های مربوط به یک حادثه هسته‌ای را زنده کرده است.
اوکراینی‌ها روس‌ها را متهم کرده‌اند که حملاتی را به آنجا هدایت می‌کنند تا عرضه انرژی به شهرهای دیگر را قطع کنند و تلاش می‌کنند ارتش اوکراین را در چشم جهان بدنام کنند. روس ها می گویند اوکراین در حال انجام این گلوله باران است.
در صورت وقوع ذوب و انتشار مواد رادیواکتیو، هر دو طرف متضرر خواهند شد.
در حالی که آنها برای مقاومت در برابر طیف وسیعی از خطرات – از سقوط هواپیما به تاسیسات گرفته تا بلایای طبیعی – طراحی شده‌اند – هیچ نیروگاه هسته‌ای عاملی تا به حال در میانه نبرد فعال قرار نگرفته است و این نیروگاه با تهدید موشک‌های کروز طراحی نشده است. ذهن
چند نگرانی اصلی وجود دارد.
پوسته بتنی شش رآکتور سایت محافظت قوی ای ارائه می دهد، همانطور که در زمانی که شماره 1. مقامات می گویند که 1 راکتور در ماه مارس مورد اصابت قرار گرفت. نگران کننده تر این است که یک ترانسفورماتور قدرت با گلوله برخورد کند و خطر آتش سوزی را افزایش دهد.
مقامات اوکراینی روسیه را متهم کرده اند که ده ها خودروی نظامی را با مقدار نامعلومی مهمات در محوطه حداقل دو راکتور مخفی کرده است. ادوین لیمن، کارشناس انرژی هسته‌ای در اتحادیه دانشمندان نگران، گفت: اگر آتش‌سوزی در ترانسفورماتورهای برق رخ دهد و شبکه برق از حالت خاموش خارج شود، ممکن است سیستم خنک‌کننده نیروگاه از کار بیفتد و منجر به ذوب فاجعه‌بار شود. ، یک گروه خصوصی در کمبریج، ماساچوست.
وی خاطرنشان کرد که از دست دادن مایع خنک کننده در طول حادثه فوکوشیما در ژاپن در سال 2011 منجر به درجاتی از ذوب هسته سه راکتور شد.
اگر خنک کننده قطع شود، دکتر. لیمن گفت، سوخت هسته ای می تواند آنقدر داغ شود که ظرف چند ساعت ذوب شود. در نهایت، می تواند از طریق مخزن راکتور فولادی و حتی ساختار محفظه بیرونی ذوب شود و مواد رادیواکتیو آزاد کند.
به گفته مقامات اوکراینی، یک گلوله به ترانسفورماتور برق در شماره اصابت کرد. 6 راکتور در همان زمان شماره 1 راکتور زده شد. به گفته مقامات اوکراینی، این انفجار منفجر نشده است.
دکتر. لیمن گفت در صورت حمله نظامی به منطقه ذخیره‌سازی سوخت خشک در کنار راکتورهای Zaporizhzhia، تهدید کاهش خواهد یافت. در حالی که سوخت مصرف‌شده هنوز می‌تواند سال‌ها به‌طور خطرناکی داغ باشد، به سرعت بخش زیادی از رادیواکتیویته خود را از دست می‌دهد، و هر گونه شکافی را کمتر تهدید می‌کند – اگرچه اگر با یک پوسته یا موشک مورد اصابت قرار می‌گرفت، ذرات رادیواکتیو در هوا پخش می‌شدند.
